گذر از دوران رکود وبازگشت به اوج/از باشگاهی تا ملی و رنکینگ جهانی

به گزارش خبرنگار مهر، از سال ۱۳۱۷ که تنیس روی میز وارد ایران شد تا به امروز، ورزشکاری که با عملکرد خود و برانگیختن تحسین کارشناسان جهانی چهره ای متفاوت از تنیس روی میز ایران را به دنیا نشان داد نوشاد عالمیان بود؛ چپ دست استثنایی که به واسطه استعداد بی نظیرش مراحل رشد و ترقی را با سرعتی عجیب طی کرد و با به نمایش گذاشتن بازی های زیبا و حرفه‌ای مقابل بزرگان این رشته خیلی زود چهره های نامدار در جهان شد و در میان شلوغی بازار ورزش ایران هم تنیس روی میز را در تیررس قرار داد.

اوج هنر این پینگ پنگ باز هم زمانی بود که وارد المپیک لندن شد و با کسب دو پیروزی، بهترین نتیجه را برای تنیس روی میز به ارمغان آورد و اینگونه پدیده نوظهور این رشته لقب گرفت. بعد از لندن، نوشاد عالمیان در مسیری با پستی و بلندی زیاد به عملکرد پُرافت و خیز خود ادامه داد و با وجود مطرح شدن نام های دیگر در تنیس روی میز ایران، همچنان امید اول این رشته در میادین مختلف بود و حتی با کسب سهمیه برای بازی های ریو به حضور متوالی خود در المپیک هم ادامه داد.

این درخشش اما از یک جایی به بعد به سوسو افتاد و تا آنجا پیش رفت که عالمیان پس از دو دوره متوالی حضور در المپیک نتوانست برای بازی های توکیو کسب سهمیه کند. البته افت این ملی پوش به همین جا ختم نشد چون نوشاد در مسابقات جهانی آمریکا هم با تنها دو بازی به کار خود در جدول انفرادی پایان داد.

عقبلگرد نوشاد آنجا بود که اسفندماه سال گذشته با دعوت فدراسیون جهانی در مسابقات گرنداسمش سنگاپور شرکت کرد اما حذف زودهنگامی از این رقابت ها داشت. مسابقات گرند اسمش که یکی از چهار رویداد معتبر تنیس روی میز جهان به حساب می‌آید، در آن دوره مسابقات عالمیان در نخستین بازی مقابل بازیکن چینیِ ۱۸ ساله ای که در رنکینگ جهانی ۳۲ پله پایین تر از خودش قرار داشت شکست خورد و حذف شد.

همان زمان خبرگزاری مهر در گزارشی با عنوان «نوشاد؛ چپ دستی که دیگر استثنایی نیست» به وضعیت متزلزل این بازیکنِ انتصابی تیم ملی در آستانه بازی های کشورهای اسلامی، بازی های آسیایی و مسابقات جهانی پرداخت. او در بازی های اسلامی به بهانه ابتلا به کرونا از جدول انفرادی انصراف داد و فرصت تکرار قهرمانی در این بازی ها را به راحتی از دست داد.

همین مسئله نگاه های نگران به نوشاد عالمیان و درستیِ ادامه حضور بی دردسر او در ترکیب تیم ملی را بیشتر کرد به خصوص که او در مسابقات اخیر قهرمانی جهانی (تیمی - چنگدو چین) نتوانست عصای دست سرمربی تیم ملی در چهار دیدار برابر هنگ کنگ، رومانی، ژاپن و مجارستان باشد طوریکه تیم ایران نتیجه تمام این دیدارها را واگذار کرد و با کسب جایگاه مشترک ۲۹ در میان ۳۲ تیم شرکت کننده به کار خود پایان داد.

بعد از مسابقات قهرمانی جهان اما ورق برای نوشاد عالمیان برگشت به گونه ای که او این روزها به قدری سرحال و قبراق نشان داده که امیدهای تازه ای را نسبت به خود و عمکلردش در مسابقات مهم پیش رو ایجاد کرده است. نتایج نوشاد عالمیان در کاپ آسیا و لیگ فرانسه و همچنین وضعیتش در رنکینگ جهانی گویای این مهم است.

هفته گذشته سی و سومین دوره رقابت های کاپ آسیا همزمان با پنجاهمین سالگرد تاسیس کنفدراسیون آسیا در بانکوک برگزار شد. نوشاد عالمیان تنها ایرانی دعوت شده به این رقابت ها بود که با رنکینگ ۸۴ عازم تایلند شد اما در نخستین دیدار «لین گائویان» از چین که صاحب جایگاه ۱۳ جهان بود را شکست داد. عالمیان در دومین دیدار خود باخت اما مقابل «چوآنگ چی یوآن» از چین تایپه و در رقابت نزدیک با این بازیکن ۴۱ ساله که ده ها مدال جهانی و المپیک دارد.

نوشاد عالمیان بلافاصله پس از پایان کارش در کاپ آسیا راهی فرانسه شد تا به دیدارهایش با تیم Thorigne fouillard ادامه دهد. این بازیکن همین چند روز پیش در لیگ فرانسه برابر «ساتیان» هندی با رنکینگ ۳۹ پیروز شد. این پیروزی در حالی برای نوشاد رقم خورد که او طی سال های اخیر نتوانسته بود در هیچ رویدادی این رقیب هندی را شکست دهد. نوشاد عالمیان در یکی دیگر از دیدارهای باشگاهی اش هم «اولا بندک» نفر اول تنیس روی میز فنلاند که رده ۵۸ رنکینگ جهانی را در اختیار دارد را با شکست مواجه کرد.

رده بندی جدید فدراسیون جهانی هم موید اوج گیری نوشاد عالیمان در این ایام است. در رده بندی اخیر و در حالیکه هیچ یک از نمایندگان ایران (بخش مردان) تغییرجایگاه نداشتند، نوشاد عالمیان با ۷ پله صعود به رده ۷۷ جهان رسید.

البته هنوز نوشاد عالمیان به روزهایی که با پیروزی مقابل بازیکنان سرشناس در مسابقات مصوب تقویم جهانی صاحب مدال یا جایگاه درخور شان می شد فاصله دارد اما حرکت با دست فرمان جدیدی که او در پیش گرفته، امیدواری زیادی نسبت به او و حتی عملکرد تیم ایران در مسابقات پیش رو ایجاد کرده است.

عالمیان در بازی های آسیایی ۲۰۱۸ با یک طلسم شکنی صاحب مدال برنز شد و با روندی که در پیش گرفته، می توان روی او و مدال آوری دوباره اش در هانگژو حساب کرد و البته کسب سهمیه برای مسابقات ۲۰۲۳ قهرمانی جهان و مهمتر از همه دستیابی به ورودیه المپیک پاریس آنهم با هدفی که فدراسیون برای حضور در بخش تیمی این بازی ها تبیین کرده است.